Poizometryczna relaksacja mięśni  (PIR) to jedna z technik tzw. energii mięśniowej stosowana w celu likwidowania nadmiernego napięcia mięśni i rozciągania tkanek miękkich. PIR opiera się na wykorzystaniu fizjologicznego mechanizmu jaki zachodzi w mięśniach czyli odruchu obronnego chroniącego przed nadmiernym rozciąganiem (ciałka Golgiego w ścięgnach mięśniowych). PIR  to bardzo skuteczna metoda przywracania mięśniom ich elastyczności stosowana w terapii wad postawy.

Podstawową zaletą poizometrycznej relaksacji mięśni  jest  fakt, że dziecko wykonuje ją samodzielnie i ma pełną kontrolę nad przebiegiem ćwiczenia. Może samo decydować jaką zastosować siłę i w jakim stopniu zaangażować rozluźniany mięsień tak, aby nie było to dla niego zbyt bolesne. PIR ma działanie natychmiastowe jak i długoterminowe. W pierwszym przypadku pozwala zredukować ból i przeciążenie mięśni, w drugim przywraca prawidłowy tonus, elastyczność i długość mięśni, co wpływa na odzyskanie prawidłowego zakresu ruchu w stawach.

Wskazania do zastosowania poizometrycznej relaksacji mięśni:

– zwiększone napięcie mięśniowe

– bóle mięśniowe i stawowe

– ograniczenie ruchu w stawie

– mała elastyczność tkanki mięśniowej

– urazy, przeciążenia, naciągnięcia mięśni, np. po treningu

– skrócenie mięśni, przykurcze mięśniowe lub zaniki mięśniowe powstałe w wyniku dłuższego unieruchomienia

– pobudzenie krążenia w naczyniach włosowatych mięśni

– regulacja pobudzenia receptorów skóry i czucia głębokiego

Technika wykonania poizometrycznej relaksacji mięśni.

Aby rozciąganie mięśni przyniosło efekty bardzo ważne jest prawidłowe wykonanie PIR-u. Nauka techniki może być dla dziecka na początku trudna ale przy odrobinie cierpliwości dziecko jest w  stanie skutecznie pracować tą metodą. Poizometryczna relaksacja składa się z następujących faz, które wykonujemy cyklicznie jedna po drugiej:

1. Ustalenie pozycji początkowej. Wybieramy dogodną pozycję do ćwiczeń tak, aby dziecko było maksymalnie rozluźnione. Dziecko rozciąga mięsień do uczucia lekkiego oporu i kończy ruch.

2. Napięcie izometryczne. Dziecko delikatnie napina mięsień (20-50%) wbrew przyłożonemu oporowi i utrzymuje to napięcie nieruchomo ok. 10 sekund.

3. Rozluźnienie. Dziecko przestaje napinać mięsień bez zmiany ustawienia ćwiczonej części ciała (bez ruchu w stawie).

4. Ustalenie pozycji końcowej. Po rozluźnieniu mięśnia dziecko aktywnie bądź z udziałem pomocnika przesuwa ćwiczoną część ciała do nowej bezbolesnej bariery.

Uwaga!

Aby rozciąganie poprzez poizometryczną relaksację mięśni było skuteczne należy przestrzegać następujących zasad:

– podczas ćwiczeń dziecko musi być spokojne i rozluźnione

– zmiany napięcia muszą odbywać się łagodnie i w sposób płynny

– napięcie mięśnia ma być bezbolesne. Możliwy jest dyskomfort, który zazwyczaj mija po kilku powtórzeniach. Gdy ból nie ustępuje kończymy wykonanie ćwiczenia w danym dniu,

– opór musi być dostosowany do możliwości dziecka (delikatny)

– fazę rozluźnienia łączymy z długim wydechem, który pomaga dziecku rozluźnić się

– podczas fazy rozciągania oddalamy od siebie przyczepy mięśnia do uczucia delikatnego ciągnięcia

– PIR wykonujemy raz dziennie, 3-5 powtórzeń.